the case of iza g.
Jesteśmy w mojej przestrzeni na szesnastu plazmach (50 cali) wbudowanych w czarne ściany galerii. Wpisuję się w przestrzeń zbliżoną do kadrów z obrazów Edwarda Hoppera, ale to mój czas współczesny i przestrzeń mojego domu i czas mojej podróży po Ameryce w 2010 roku. Obrazy filmowe minimalnymi fragmentami przepuszczają cytaty kadrów z przestrzeni Nr1, czyli Przypadków Edwarda H... Przypadek czasu Edwarda H. i Izy G. przenikają się nawzajem. Ja tylko na chwilę zatrzymuję te dwie struny czasu.